Mensen vrezen verandering

Op de startpagina haalden we deze topic kort aan. Bij de openbaring van de Sigmaplannen ontstond er ongerustheid, tegenkanting en vrees bij de bewoners van de betrokken gebieden. Inderdaad, mensen vrezen verandering. Hoe dergelijke gevoelens bovenkomen bij elkeen en in welke volgorde kunnen we niet verklaren. Dat is voer voor professoren, dokters, psychologen, psychiaters misschien … . De moeite waard om dat eens wetenschappelijk na te gaan. Het gevolg hiervan was dat er een heus actiecomité ontstond in Wichelen. Met actiepunten. Acties die destijds op de (lokale) politieke agenda werden gezet. Welke beloftes er toen zijn gemaakt door onze politiekers en hoe de zaken er nu voor staan in de bergenmeersen zou ook het onderwerp van een studie kunnen zijn. Voer voor professoren, politicologen, sociologen, maar misschien ook psychiaters voor de loze beloftes … . De moeite waard om dat eens wetenschappelijk na te gaan. Maar zoals altijd heeft iedere zijde een keerzijde. Een bezorgde bewoner kreeg gekrulde tenen van dit alles en verwoordde het zo. De lezersbrief van toen (30 juli 2010) integraal weergegeven.

En nog dit, ik hoorde ergens ooit ' dat toekomst het einde van de geschiedenis betekent, maar eigenlijk zijn we nog nooit zonder geschiedenis geweest niet?'

Lezersbrief: Omvorming Bergenmeersen heeft ook voordelen

(bron: webnieuws Wichelen)

Wichelen - We ontvingen een lezersbrief over de geplande omvorming van de Wichelse Bergenmeersen tot slikken en schorren in het kader van het sigmaplan. De schrijver reageert dat het gebied niet zal overladen worden met de zeven plagen van Egypte zoals nu vaak beweerd wordt, maar dat de geplande wijzigen ook voordelen meebrengen.

De nieuwsberichten over de Bergemeersen bezorgen me dikwijls gekrulde tenen. Zo volg ik onder andere via Webnieuws Wichelen ook de polemiek rond de Bergenmeersen, het Bergenmeersencomité en het geactualiseerde Sigmaplan.

Vooreerst kan ik goed begrijpen dat de bewoners van de bewuste gebieden ongerust zijn over de toekomstige plannen voor hun ‘achtertuin’. Landschappelijk zullen er inderdaad vrij ingrijpende veranderingen zijn en gevoelsmatig zal dit dan ook – letterlijk en figuurlijk - even ‘slikken’ worden. Ik kan aldus ook gedeeltelijk begrijpen dat sommige mensen die daar reeds decennia wonen of werken (landbouwers) tegen het plan van de omvorming van de Bergenmeersen zijn. Verandering zorgt steeds voor on(ge)rust(heid). Vanuit die optiek een strijd voeren is dus best te begrijpen.

Het stoort me echter mateloos dat het Bergenmeersencomité in hun acties vaak – zoniet steeds - gebruik maken van populistische beweringen welke op geen enkele wetenschappelijke basis steunen en kant noch wal raken.
Zo lezen/horen we bijvoorbeeld steeds dat de omwonenden daar een erg lastige toekomst tegemoet gaan, en zullen overladen worden met de zeven plagen van Egypte. Ik som er enkele op: muggenplagen, rattenplagen en – deze mogen uiteraard niet ontbreken - meeuwenplagen.  Dan nog gezwegen van de geurhinder en de bergen zwerfvuil of bijvoorbeeld het – jawel - verdrinkingsgevaar (!) voor spelende kinderen!

Het steeds opnieuw naar voor brengen van deze voorbeelden toont eigenlijk alleen maar het emotionele gevecht dat het Bergenmeersencomité levert, en laat zien dat ze in werkelijkheid mijlenver van de realiteit staat. Het zou hen sieren mochten ze deze drogredenen achterwege laten. Door deze voorbeelden steeds naar voor te brengen probeert men de goegemeente te laten geloven dat de Bergenmeersen in de toekomst een soort van ‘ground zero’ zullen worden. Besmet gebied waardoor een normaal leven in de buurt moeilijk zal worden.

Om enkele van hun argumenten te ontkrachten:
 

Muggenplagen: naar aanleiding van enkele problemen die er waren in (2008 en 2009) Destelbergen met knijten (culicoide-mug) kan men niet concluderen dat dit scenario ook voor de Bergenmeersen van toepassing is. De knijten profiteren daar van kilometers lange modderige oevers die zelden onder water komen. Men heeft dit probleem daar grotendeels opgelost door af en toe te spoelen met water uit de binnenstad. In de Bergenmeersen zal de getijdenwerking 2 x daags zorgen voor ‘spoeling’ en is de hoeveelheid stilstaand water ook beperkt. De impact van vijvers, zwembaden, regentonnen, grachten, opvangbekkens en dergelijke in de bebouwde kom heeft vaak een groter aandeel in het voorkomen van muggen dan de nabijheid van een rivier.
Rattenplagen: de laatste jaren zijn de muskusrattenpopulaties bijna helemaal uitgeroeid dankzij het werk van Rato vzw (dienst van de provincie in samenwerking met gemeenten) en de vos. De bruine rat krijgt het ook moeilijk en gaat dezelfde weg op als de muskusrat. Cijfers zijn beschikbaar bij de Provincie. De bruine rat is trouwens minder aan water gebonden (e.g. Schelde) dan de muskusrat en er zullen er bijgevolg waarschijnlijk evenveel zitten in Serskamp dan in de (toekomstige) Bergenmeersen.
Meeuwenplagen: aan zee zitten er inderdaad enkele zilvermeeuwen met lef die wel eens een vuilbak uitpluizen of een boterham stelen. Veelal omdat ze gevoederd werden/worden. Voor zover ik weet zijn er aan de Aard – of bij uitbreiding de rest van Vlaanderen - tijdens de laatste 100 jaar nog geen meeuwenplagen gesignaleerd. Noch werden er oren afgebeten! Ik kan uiteraard niet garanderen dat er in de Bergenmeersen nooit eens een meeuw zal pleisteren… .
Geurhinder: in een niet zo lang verleden was de Schelde inderdaad een open riool en moesten kokhalsneigingen soms onderdrukt worden. Gelukkig heeft het Vlaams Gewest in 1990 Aquafin opgericht en is sindsdien de Schelde terug langzaam aan leefbaar geworden. Het laatste decennium zijn er - op een occasioneel incident – geen problemen met geurhinder meer geweest.  Ik verwijs hierbij graag terug naar de inwoners van de Aard (of de andere tienduizenden mensen langs de Schelde…) die ik zelden geur- of gasmaskers zie dragen…
Zwerfvuil: de zwervuilvracht in het Scheldebekken wordt steeds minder en minder (cijfers Aquafin). De met plastiek en allerlei troep bezaaide oevers zijn dus zo goed als verleden tijd.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken zullen de Bergenmeersen trouwens ook niet het uitzicht krijgen van een immense moddervlakte. Wilgen(vloed)bosjes zullen samen met rijkbloeiende kruidachtigen (kattenstaart, moerasspirea, dotterbloem,..) het aspect bepalen. Behalve enkele verdwaalde plantjes zullen grote concentraties akkerdistels (website bergenmeersen) ook niet te verwachten zijn… Ik verwijs hiervoor ook graag naar een min of meer verglijkbaar gebied in het Lokerse namelijk het Molsbroek. Een schilderachtige plaats waar de schilders en wandelaars zich nu verdringen.  Modder (slik) zal uiteraard aanwezig zijn, maar niet in die mate dat veel mensen denken.

De monotone raaigrasweiden van nu zullen vervangen worden door een dynamisch landschap vol variatie. Enfin, dit laatste is eerder een persoonlijke visie.

Ik hoor ook zelden iets van de positieve gevolgen van het Sigmaplan ‘cluster Kalkense meersen’ voor de gemeente Wichelen. In deze is het dan ook spijtig dat de gemeente Wichelen zich tegen deze plannen verzet en op die manier ook de plaatselijke neringdoeners in de kou laat staan.

Naast het onmiskenbare effect voor de veiligheid zullen er ook heel wat opportuniteiten ontstaan op onder andere toeristisch vlak. Als je heden ten dage ziet hoeveel mensen van buiten onze regio (of zelf uit het buitenland!) er naar ‘het veer’ en de ‘kalkense meersen’ komen om te wandelen of fietsen in het groen.
Door de herinrichtingen (natuurinvulling) in de cluster ‘Kalkense meersen’ zal dit alleen maar toenemen en zal ook de deelgemeente Wichelen door de heringerichte Bergenmeersen hiervan kunnen genieten.

Een bezorgde inwoner.